Eğitim en genel anlamıyla insanları belli amaçlarına göre yetiştirme sürecidir. Bu
süreçten geçen insanın kişiliği farklılaşır. Bu farklılaşma eğitim sürecinde kazanılan
bilgi, beceri, tutum ve değerler yoluyla gerçekleşir. Günümüzde okullar eğitim sürecinin en önemli kısmını oluşturur. Eğitim yalnız okullarda yapılmaz. Günlük hayattaki
eğitim-okul bitişikliği, eğitim denince okulu anımsatır. Oysa, okul dışında da gençleri
ve yetişkinleri bir mesleğe hazırlamak ve onların hayata uyumlarını kolaylaştırmak
için açılmış kısa süreli eğitim veren kurumlar vardır. Ayrıca eğitim ailede, iş yerinde,
asker ocağında, camide ve insanların oluşturdukları çeşitli gruplar içinde de yer alır.
En geniş anlamı ile eğitim toplumdaki "kültürleme" sürecinin bir parçasıdır.
Kültürleme, insanın kişilik yapısı içinde doğduğu ve yetiştiği kültür tarafından
belirlenir. Her toplum kendi kültürünün özelliklerini yeni kuşaklara geçirir. Toplumun bireyleri, kendi kültürünün istek ve beklentilerine uyacak şekilde etkilemesi ve
değiştirmesine "kültürleme" denir. İnsanın çocuk, genç ve yetişkin olarak kendi toplumuyla bütünleşmesi toplum içinde etkinlik kazanması ve yetişmesi sırasında karşı-
laştığı bilinçli ve bilinç dışı öğrenmeler bu süreç sonunda elde edilir.
Kültürleme ailede, sokakta, işyerinde her türlü seremoni ve merasimde bilinçli
ya da bilinç dışı, kendiliğinden oluşan ve bireysel olan öğrenmeleri de kapsar. Kültürlemenin amaçlı olarak yapılan kısmı eğitimdir. Bu nedenle, eğitim "kasıtlı kültürleme
süreci" olarak da tanımlanmaktadır.
İnsanın yetişmesinde kasıtlı olarak yapılan kültürlemenin yanı sıra, yaşam içinde
kendiliğinden oluşan öğrenmelerinde önemli rolü vardır. İnsanlar kişilik özelliklerinin, değerlerinin ve becerilerinin bir kısmını bu yolla kazanırlar. Eğitimciler kültürlemenin bir kısmını "informal", amaçlı olarak yapılanını ise "formal" eğitim olarak
adlandırırlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder